Op 20 december 1813 werd in ons land het Reglement van algemene Volkswapening, Landstorm en Landmilitie uitgegeven, waarin onder meer de Landstorm werd opgericht. Op 24 januari 1814 vaardigde districtscommissaris van Dordrecht en Gorinchem, waaronder ook Langerak viel, aanwijzingen uit over de organisatie van de Landstorm in de onder zijn gezag vallende gemeenten.
Ook Langerak had een dergelijk weerbaarheidskorps, hetgeen blijkt uit een verzoek van de luitenant-kolonel van het bataljon Landstorm te Nieuwpoort uit 1814 aan de commandant van de Landstorm te Langerak om het aantal voor de Landstorm ingeschreven inwoners op te geven.
Het hoofd van het plaatselijk bestuur, de burgemeester, fungeerde in de gemeenten als commandant van de Landstorm. Dat zal ook in Langerak wel zo zijn geweest.
In de lokale Landstorm deden op basis van vrijwilligheid niet-geüniformeerde, weerbare mannen tussen de 17 en 50 jaar oud dienst, die geen dienst deden in de Landmilitie. Zij waren in 1814 bewapend met geweren en pieken, later zal dat wat anders zijn geweest.

Uit het archief van de gemeente Langerak blijkt niet wanneer de Landstorm in Langerak weer is opgeheven.
Uit informatie op internet blijkt evenwel dat tijdens de Belgische opstand in 1830 de Landstorm in ons land opnieuw werd opgeroepen. Deze is echter niet in actie gekomen en werd na 1832 weer ontbonden. Of deze situatie zich feitelijk ook in Langerak heeft voorgedaan, is niet duidelijk.

Opvallend is dat slechts lang na bovenvermelde tijdvakken feitelijke stukken over de Landstorm in het archief van Langerak zijn aangetroffen, onder meer inschrijvingsregisters van dienstplichtigen, eindigende in 1922.