Nederland is in de Eerste Wereldoorlog als neutraal land buiten schot gebleven. Dat gold niet voor het door de Duitsers bezette België. Een stroom van vluchtelingen passeerde vandaaruit onze landsgrenzen. Zij werden in tal van gemeenten opgevangen, ook in Puttershoek.
In verband hiermee nam de burgemeester het initiatief voor de oprichting van het Plaatselijke Steuncomité dat geïnterneerde Belgische vluchtelingen financieel ondersteunde. Dit Steuncomité gold als onderafdeling van het Koninklijk Nationaal Steuncomité. De benodigde gelden voor ondersteuning kwamen voor de helft voor rekening van genoemd Nationaal Steuncomité en verder vanuit de gemeentekas, inzamelingen, verkoopacties e.d.
Het Steuncomité bestond naast de burgemeester uit: de plaatselijke huisarts, de directeur van de Coöperatieve Suikerfabriek te Puttershoek, twee gemeenteraadsleden en de plaatselijke gereformeerde en hervormde predikant. De burgemeester trad als voorzitter op en de functies van secretaris en penningmeester werden binnen het Steuncomité verdeeld. Dit driemanschap fungeerde in het gemeentehuis als 'bureau' van waaruit alle praktische, dagelijkse zaken werden geregeld.

Aangezien het Nationaal Steuncomité slechts tot 1 april 1919 eerdergenoemde 50% subsidie toekende, werd m.i.v. die datum de ondersteuning gestaakt en het Plaatselijke Steuncomité opgeheven.