Als gevolg van de Eerste Wereldoorlog ontstond in Nederland schaarste op velerlei terrein, waaronder een gebrek aan etenswaren. Er werd daarom in de gemeente Ottoland op grond van de Distributiewet 1917 een gemeentelijk Levensmiddelenbedrijf ingesteld.
De dagelijkse leiding van het Levensmiddelenbedrijf werd opgedragen aan een door het college van burgemeesters en wethouders aangestelde directeur die ook belast was met het financieel beheer van het bedrijf.

Het Levensmiddelenbedrijf werd in 1921 opgeheven en tegelijkertijd werd de verordening uit 1917 ingetrokken. Het had in 1921 geen reden van bestaan meer, omdat de levensmiddelen weer in de vrije handel konden worden verkregen, en het bedrijf hoofdzakelijk nog enige tijd was blijven bestaan voor het verstrekken van meel en bloem.