Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland zonden in november 1913 een circulaire aan de Dordtse Gemeenteraad met het verzoek de mogelijkheid en wenselijkheid te bezien om op te treden tegen het zogenaamde 'bioscoopgevaar'. Het toenmalige artikel 188, 2e lid van de Gemeentewet gaf de burgemeester de bevoegdheid tegen vertoningen, die in strijd waren met de openbare orde en zedelijkheid, op te treden. Wat de volwassenen betreft kon hiermee worden volstaan. Voor kinderen was de bepaling echter onvoldoende. Naar aanleiding van de bovenvermelde circulaire bood de Commissie voor de Strafverordening in maart 1914 de Gemeenteraad een aanvulling op de Politieverordening aan, welke na enkele wijzigingen op 14 juli 1914 werd aangenomen. Met die aanvulling kon een Gemeentelijke Bioscoopcommissie voor de keuring van films aan de slag gaan. De Bioscoopcommissie viel onder verantwoordelijkheid van het hoofd van de gemeentepolitie.

In tegenstelling tot vele andere gemeenten werd in Dordrecht niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen gekeurd. Voor kinderfilms hield dit in dat de commissie een leeftijdsgrens vaststelde. De bioscoophouder was verplicht bij de ingang een bordje op te hangen waarop stond “Verboden voor kinderen beneden ... jaar.”
Gedurende de periode 1920-1928 werden door de commissieleden gemiddeld 568 films per jaar gekeurd; met in die acht jaar een totaal gemiddelde lengte van 533.735 meter per jaar. Van deze films werden er gemiddeld per jaar drie voor volwassenen en 49 voor kinderen tot en met 17 jaar afgekeurd.

Met de inwerkingtreding van de Bioscoopwet op 1 maart 1928, waarin bepaald werd dat de filmkeuring landelijk plaatsvond, werd de Gemeentelijke Bioscoopcommissie van rechtswege opgeheven.

Zie toegangsnummer: 193, inv. nrs. 1 en 7.