In 1897 besloten 21 personen met een diverse achtergrond de N.V. Dordrechtsche Melkinrichting op te richten. Deze stond kortweg bekend als de D.M.I. Het bedrijf werd geleid door een door de algemene vergadering van aandeelhouders aangestelde directeur op wie toezicht werd uitgeoefend door ten hoogste vijf door de algemene vergadering benoemde commissarissen.
Tegelijkertijd met de oprichting werd voor de bedrijfsuitoefening een loods met koetshuis, stal en erf aan het Korte Kromhout aangekocht van Houtkoperij De Groot & Zoon.

De D.M.I. werd opgericht met een commercieel doel, maar ook om de kwaliteit van de melk te verbeteren. De melk van de D.M.I. werd gekeurd en gekoeld bewaard, waardoor de kwaliteit ervan significant toenam.
De D.M.I. was decennia lang een begrip voor de Dordtenaren. In de hoogtijdagen werkten in de fabriek 135 personeelsleden en er waren 42 bezorgers die de melk uitventten. Bovendien bezat het bedrijf nog 18 DMI-winkels in de stad. Vanaf 1906 was er in een bankgebouw aan het Bagijnhof ook een D.M.I.-lunchroom gevestigd.

In 1967 werd de D.M.I. gekocht door de Nederlandse Melkunie. De productie van taptemelk in het Kromhout werd gestaakt. Dit tot genoegen van veel omwonenden die veel hinder ondervonden van het lawaai dat de melkbussen veroorzaakten bij het laden en lossen, en de aan- en afrijdende vrachtwagens.
Het enige wat van de D.M.I. in het Kromhout overbleef, was de omstreeks 1904 opgetrokken, beeldbepalende schoorsteen. De schoorsteen is als monument aangewezen en zal daardoor ook behouden blijven.