De vereniging "de Dordrechtse Polikliniek" is in 1898 opgericht. De vereniging bestond uit de bij haar oprichting toegetreden leden, later toegelaten leden en leden-donateurs. De vereniging werd bestuurd door een commissie van drie door en uit de algemene ledenvergadering verkozen leden, optredend als voorzitter, secretaris en penningmeester.
De polikliniek kende naast diverse medici en ondersteunend personeel ook een huisbewaarder en zijn echtgenote, die met het ruimtelijk beheer van de polikliniek waren belast.
De polikliniek kende meerdere onderkomens: van 1898 tot september 1899: Singel 227, van september 1899 tot en met 1905: Van Bleyenburgstraat 36 en vanaf 1905: villa William's Place, Stationsweg 1.

Het laatst bewaard gebleven archiefstuk is een kasboek van ontvangsten en uitgaven uit 1957. Het is niet duidelijk wanneer daarna de Vereniging "de Dordrechtse Polikliniek" is opgeheven of eventueel is opgegaan in een andere medische instelling.

Op 23 oktober 1879 werd de Vereniging "De Dordrechtse Huisvlijtschool" opgericht. Dit betrof een initiatief van de Vereniging tot bevordering van Fabrieks- en Handwerksnijverheid afdeling Dordrecht, die was geïnspireerd door in Denemarken en Zweden bestaande huisvlijtscholen.

Het bestuur van de school – die op 17 november 1879 haar deuren opende - bestond uit acht door de algemene ledenvergadering benoemde leden, en een lid dat uit en door de gemeenteraad werd gekozen. Het bestuur koos uit zijn midden een voorzitter, secretaris en penningmeester. Jaarlijks werden drie algemene vergaderingen gehouden, bestuursvergadering zo vaak als nodig werd geoordeeld.

Als leerlingen konden kinderen van 8 jaar en ouder worden toegelaten. Het schoolgeld werd berekend naar draagkracht van de ouders of verzorgers.
De school kende een schoolhoofd en onderwijzers, later gewijzigd in directeur en leraren en leraressen.

Aanvankelijk werd begonnen in een door het gemeentebestuur beschikbaar gesteld lokaal aan de Hofstraat, later had de school haar onderkomen in de voormalige ambachtsschool aan de Vest. Vanaf 1930 huisde de school in gebouw de Berckepoort, Nieuwstraat 10.

Het werk van de Dordrechtse Huisvlijtschool is met ingang van 1 september 1974 geïntegreerd in dat van de bestaande Stichting Culturele Educatie. Daarmee kwam een eind aan deze schoolinstelling en ook aan de Vereniging "De Dordrechtse Huisvlijtschool".

M.i.v. 1959 is de Vereniging “De Biesbosch” ontbonden. Het beheer en de exploitatie van aan de gemeente Dordrecht toebehorende landerijen en percelen met opstallen in polder De Biesbosch is per diezelfde datum door de gemeente opgedragen aan de in het leven geroepen Stichting “De Biesbosch” tot beheer en exploitatie van landerijen der gemeente Dordrecht.
Het stichtingsbestuur bestond uit een algemeen bestuur van negen personen: een door het college van B en W aangewezen lid uit zijn midden als voorzitter, twee door de minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening benoemde leden en zes leden die door de gemeenteraad werden benoemd. Uit en door het algemeen bestuur werd een dagelijks bestuur gevormd, bestaande uit de voorzitter van het algemeen bestuur, die ook als voorzitter van het dagelijks bestuur optrad, en vier andere leden. Er werd een ambtenaar van de gemeente Dordrecht aangewezen die belast werd met en zelfstandig verantwoordelijk was voor de financiële administratie van Stichting "De Biesbosch". Bij de oprichting van de stichting bestond het voorlopige bestuur uit wethouder H. van Es (voorzitter) en twee vertegenwoordigers van het ministerie van Landbouw en Visserij. De gemeentesecretaris van Dordrecht mr. J.P.A. van der Hoeven fungeerde als bestuurssecretaris.

Toen in 1989 het eigen landbouwbedrijf van de stichting werd opgeheven, werden de daardoor vrijkomende landbouwgronden verdeeld onder een aantal zittende pachters om hen in staat te stellen hun bedrijven in economisch opzicht beter te laten functioneren.
In de jaren rond de eeuwwisseling zijn de landbouwgronden van de Stichting “De Biesbosch” vooral als compensatiemiddel gebruikt voor agrariërs die elders op het Eiland van Dordrecht plaats moesten maken wegens stedenbouwkundige of verkeerskundige maatregelen.

Op 1 september 1926 was de inpoldering van polder De Biesbosch door het sluiten van het laatste gat in de in aanbouw zijnde dijk een feit geworden.
De indijking van deze polder is naar oppervlakte gemeten de grootste geweest op het Eiland van Dordrecht. Een oppervlakte van 1130 ha werd toen aan het Eiland van Dordrecht toegevoegd. In het vruchtbare landbouwgebied vestigde zich een aantal agrarische bedrijven en exploiteerde de vereniging een eigen landbouw- en fruitteeltbedrijf.
Hoewel het ontstane landbouwgebied tot het grondgebied van de (in 1970 opgeheven) gemeente Dubbeldam ging behoren, is deze gemeente bij de inpoldering noch het daaropvolgend beheer en de exploitatie rechtstreeks betrokken geweest. Ten behoeve van de inpoldering werd op 26 juli 1924 de Vereniging “De Biesbosch” opgericht. De vereniging kreeg van de gemeenteraad van Dordrecht de verplichting bij de uitvoering van de plannen tot inpoldering en in cultuur brengen van in De Biesbosch gelegen gronden zoveel mogelijk gebruik te maken van in Dordrecht woonachtige werklozen.
Leden van de Vereniging "De Biesbosch" waren personen of rechtspersonen op wier naam een of meer aandelen waren gesteld. Het bestuur van de vereniging bestond uit tenminste drie en ten hoogste zeven leden. Twee bestuursleden werden benoemd door de minister van Binnenlandse Zaken en Landbouw, drie door het gemeentebestuur van Dordrecht en, desgewenst, de overige door de algemene ledenvergadering van de vereniging. Het bestuur koos uit zijn midden een voorzitter en een ondervoorzitter. Bij de oprichting van de vereniging bestond het voorlopige bestuur uit wethouder J.A.J. Jansen Manenschijn (voorzitter) en wethouder dr. Th. Stoop (lid).
De bezuinigingsinspecteur en verificateur van de gemeente Dordrecht Joh. A. Vis fungeerde als secretaris-administrateur en bekleedde die functie decennialang, tot hij in 1956 door ziekte tijdelijk werd vervangen.