Ulrich Wijbers
(For English see below)
"Regelmatig schilder ik in de Kunst&Winkel aan het Admiraalsplein in Wielwijk. Mijn ouders komen van het Indonesische eiland Java. Na de tweede wereldoorlog verlieten ze Java voor Nederlands Nieuw-Guinea. Op mijn negende vertrokken we naar Nederland. Nieuw-Guinea werd overgedragen aan Indonesië.
Op mijn eerste Nederlandse schooldag ging ik na de lunch niet meer naar school, net zoals in Indonesië. Daar dacht de meester anders over: hij haalde ons thuis op! De eerste winter was er zo een als nu. Spannend, én heel erg wennen.
Ik heb in heel Nederland gewoond: Den Haag, Amsterdam, Aarlanderveen, Scheveningen, Alphen aan den Rijn, Ridderkerk en Dordrecht. Ik woon alweer 24 jaar in Dordt en het bevalt me uitstekend. Geen grote stad én geen dorp. Een heel mooi oud centrum.
Eerst woonde ik in het Centrum, later ik in Sterrenburg en nu woon ik in Wielwijk. Een wijk waarin ik me prettig voel. Hier zie ik veel Indische mensen, de beste Indische Toko, vaak Indische muziek op het plein, jaarlijks een kleine Pasar Malam en een prachtplek waar ik mijn schilderkunst kan beoefenen. Ik denk dat ik in Wielwijk blijf."
"I often paint in the Kunst&Winkel art studio at the Admiraalsplein in Wielwijk. My parents are from the Indonesian island of Java. After the Second World War, they left Java for Dutch New Guinea. When I was nine, we left for the Netherlands. New Guinea was transferred to Indonesia.
I did not return to school after lunch on my first Dutch school day, just like we did in Indonesia. However, the teacher thought otherwise, and he collected us at home! Our first winter was one like we’re having now. It was both exciting and took some time getting used to it.
I lived in several places in the Netherlands: The Hague, Amsterdam, Scheveningen, Alphen aan den Rijn, Ridderkerk and Dordrecht. I have lived in Dordrecht for 24 years, and life here suits me well. It is neither a big city nor a village. It has a beautiful historic centre.
First I lived in the city centre, later in Sterrenburg and now in Wielwijk. It is a neighbourhood where I feel at ease. Here, I meet a lot of Indonesian people. We have the best Indonesian Toko. Indonesian music is often played at the square, and we organise a modest Pasar Malam each year. It is a lovely spot to do my art painting. I think I’ll stay in Wielwijk.”