Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken om een optimale gebruikerservaring te bieden. Je kunt je voorkeuren aanpassen.

Deze cookies zorgen ervoor dat de website naar behoren werkt. Deze cookies kunnen niet uitgezet worden.
Deze cookies zorgen ervoor dat we het gebruik van de website kunnen meten en verbeteringen door kunnen voeren.
Deze cookies kunnen geplaatst worden door derde partijen, zoals YouTube of Vimeo.
Deze cookie stellen onze advertentiepartners in staat om doelgerichter informatie te kunnen aanbieden.

Door categorieën uit te zetten, kan het voorkomen dat gerelateerde functionaliteiten binnen de website niet langer correct werken. Het is altijd mogelijk om op een later moment de voorkeuren aan te passen.

Sabriye Kargi-Icel

(For English see below)

"Langs de Riedijkshaven ontmoet ik met mijn hond veel mensen uit de buurt. Mijn mooiste plek is het Noorderhoofd, waar Riedijkshaven, Merwede en Wantij bijeen komen. Daar kan ik hardop denken en waait alles uit mijn hoofd.

Als 14-jarig meisje kwam ik hier aan. Het was zwaar. We kwamen uit Istanbul. Daar zat ik nog op school en hier mocht dat niet meer. Vanaf mijn 16e ging ik aan het werk.

Mijn vader stelde voor om met Halil te trouwen. Hij was 23 en ik 18 toen het ervan kwam. Het werd een prachtige relatie, een mooi huwelijk met later een fantastische dochter. Helaas is hij 4 jaar geleden overleden. Hij was mijn grote liefde en dat zal zo blijven.

Halil bracht graag kennis over, hielp de mensen. Was een bruggenbouwer. In zijn beroep als leraar. En in zijn vrije tijd als inspirator en organisator van stichting Bosporus.

Na 35 jaar hier te wonen voel ik me een echte Dordtenaar. Ik beleef de rivieren hier als de Bosporus. Meng het goede van het Turkse met het goede van het Nederlandse en je hebt hier een prima leven."


"At Riedijkshaven, I meet a lot of people from the neighbourhood when I am walking my dog. My favourite spot is the Noorderhoofd, where Riedijkshaven, Merwede, and Wantij flow together. I can think aloud there, and the wind blows off all my thoughts.

I arrived here as a fourteen-year-old. Things were heavy. We came from Istanbul. I went to school there, but couldn’t here. When I was sixteen, I started working.

My father suggested I marry Halil. He was 23, and I was 18 when we were married. It became a brilliant relationship, a beautiful wedding, and later, we had a fantastic daughter. Unfortunately, he passed away four years ago. He was the love of my life and will always be.

Halil liked to spread knowledge and to help people. He was a builder of bridges. He worked as a teacher. In his leisure time, he inspired people and organised events for the Bosphorus Association.

After living here for 35 years, I feel like a real Dordrecht local. To me, the rivers here are like the Bosphorus. Mix the positive things from Turkey and the Netherlands, and you will lead a satisfactory life here."