Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken om een optimale gebruikerservaring te bieden. Je kunt je voorkeuren aanpassen.

Deze cookies zorgen ervoor dat de website naar behoren werkt. Deze cookies kunnen niet uitgezet worden.
Deze cookies zorgen ervoor dat we het gebruik van de website kunnen meten en verbeteringen door kunnen voeren.
Deze cookies kunnen geplaatst worden door derde partijen, zoals YouTube of Vimeo.
Deze cookie stellen onze advertentiepartners in staat om doelgerichter informatie te kunnen aanbieden.

Door categorieën uit te zetten, kan het voorkomen dat gerelateerde functionaliteiten binnen de website niet langer correct werken. Het is altijd mogelijk om op een later moment de voorkeuren aan te passen.

Mariam Apri & Hagop Panosian

(For English see below)

"Wij houden van deze Grote kerk. Niet als boze autoriteit maar als een lieve grote broer die je de weg wijst. We komen er vaak. Met elke 'Ontslapenis van de moeder Gods' (Maria Hemelvaart) in augustus bezoeken we kerken in België, Frankrijk of Duitsland. Wij zijn lid van de ArmeensApostolische Kerk één van de eerste kerken in de wereld. Gesticht in Armenië.

Dat geloof heeft Armeniërs altijd kracht gegeven. Toen onze ouders vluchtten voor het Turks-Armeens conflict begin vorige eeuw. Maar ook toen wijzelf eind vorige eeuw weer uit Irak moesten vluchten.

Wij hebben in Nederland een garage gehad. Het heeft niet goed gelopen wegens de economische problemen. Ook lukte het niet meer omdat Hagop ziek werd. We werken samen heel wat vrijwillige uren in wijkcentrum Wielwijk.

We vinden het belangrijk dat mensen hier in de buurt goed met elkaar omgaan. Veel Nederlanders hebben geen tijd meer voor een kopje koffie. Altijd haast.

Met veel verschillende culturen om één tafel is Nederlands praten nodig. Anders versta je elkaar niet. We vinden Dordrecht prettig wonen. Ook voor onze kinderen. Ze zijn nu echte Dordtenaren geworden."


"We love the Grote Kerk. Not as a strict authority but as a caring big brother pointing the way. We often go there. Every Assumption of Mary in August, we visit churches in Belgium, France or Germany. We are a member of the Armenian Apostolic Church, one of the world’s first churches. It was founded in Armenia.

This faith has always empowered Armenians. For instance, when our parents fled from the Turkish-Armenian conflict at the beginning of the twentieth century, but also when we had to flee from Iraq at the end of the last century.

We used to have a car service station in the Netherlands. However, it didn’t work well because of economic problems. Another factor was that Hagop fell ill. We volunteer for many hours in the Wielwijk community centre.

We think people in the neighbourhood must associate well with each other. Many Dutch no longer take the time for a cup of coffee. They’re always in a hurry.

With so many different cultures around the table, you must speak Dutch. Otherwise, you will not understand each other. We like living in Dordrecht. That includes our children. They have become veritable Dordrecht locals.”