"Deze prachtige plek blijft voor altijd deel van mijn leven."
“This wonderful place will always be a part of my life."
Henk Veenstra
(For English see below)
"Hier ziet u waar mijn vrouw vele jaren zo van heeft genoten. De natuur in onze tuin met daarachter de rivier, die in haar decor van oevers steeds weer roeiers, zeilers en boten voorbij laat glijden: het Wantij.
Mijn vrouw was in haar laatste jaren ziek. Ze koesterde elk moment, dat ze hier kon zijn. Een rustpunt in haar leven. Het werd na haar dood mijn plek voor meditatie.
Voor een woningruil Amsterdam-Dordrecht reed ik in 1963 op een prachtige dag voor het eerst de Beekmanstraat in. Een frisse, rustige straat, dauwdruppels hingen aan de bladeren, slechts twee auto's geparkeerd.
Geen flats. De rust was overweldigend. Als een dorp aan de rivier. Op het moment dat ik uitstapte voelde ik het al: "Hier gaan we nooit meer weg".
Als "Waterman" geboren met Fries bloed in de aderen, was ik al vroeg in de weer met een zeilend klompje, later het echte zeilen, studie scheepsbouw, varen bij de marine en werk in de scheepvaart.
Nu ik 82 ben is mijn boot in de verkoop. Meer tijd om me in te zetten voor behoud van een leefbare wijk. Het Wantij staat daarbij voorop."
"Here, you see what my wife enjoyed for so many years. The nature in our garden, with the river behind it and the décor of its banks, shows rowers, sailors, and boats gliding by: the Wantij.
My wife was ill in the years before she died. She cherished each moment that she was here. The spot gave her comfort. After her death, it became my spot for meditation.
In 1963, I drove for the first time into Beekmanstraat on a sunny day for a housing exchange between Amsterdam and Dordrecht. A bright, quiet street, with dewdrops hanging from the leaves, and there were only two parked cars.
No apartment buildings. The tranquillity was overwhelming. It felt like a village at the river. I sensed it when I stepped out of the car: ‘We will never leave this place.’
Being an Aquarius with Frisian blood running in my veins, I sailed a wooden shoe as a child, and later, the real sailing adventure started. I studied shipbuilding, sailed with the Navy, and worked in the marine industry.
Now I’m 82, and I’ve put up my yacht for sale. It gives me more time to work towards a liveable neighbourhood. Of course, Wantij comes first.”