"Dit gebouw speelt een grote rol in mijn leven als Dordtenaar."
“This building plays a large part in my life as a Dordrecht resident."
Hassan Moujid
(For English see below)
"In '67 kwam ik via Breda naar Dordrecht. In dit gebouw aan de Wijnstraat zat toen de Stichting Buitenlandse Werknemers. Later het RCB en het CIB.
De mensen die hier werkten vingen ons altijd goed op. Ze hielpen ons aan ruimte voor een moskee. Later kochten we de oude katholieke school aan het Kasperspad. We hebben de lening van 15.000 gulden in drie maanden terug betaald aan Lahoussine Aitt Chitt. Hij is onze vertrouwenspersoon.
We hebben in Dordrecht altijd goed samen kunnen werken met de andere geloven. Zo kochten we de school van een katholieke priester en ben ik als hulpiman in het Albert Schweitzer Ziekenhuis goed op weg geholpen door de dominee en de rabbijn.
Ik kwam als toerist naar Nederland. Ik heb altijd gewerkt. In de chemie, metaal, stomerij en bakkerijproducten. Nu zorg ik met een groep vrouwen en mannen dat problemen in het huwelijk goed uit gesproken worden, de zieken bezocht worden en de doden ritueel gewassen.
Ik woon dertig jaar in Krispijn. Ik ga er alleen weg voor mijn begrafenis in Marokko. Mijn kinderen en kleinkinderen wonen in Dordrecht. We zijn een goede familie die graag in vrede en harmonie met anderen wil leven. Dat is mijn Dordrecht."
"In 1967, I came to Dordrecht via Breda. At that time, this building at the Wijnstraat housed a welfare organisation for foreign labourers and later for migrants and asylum seekers.
The people who worked there were always very welcoming. They helped us find a place for a mosque. Later, we bought the former Catholic school at Karperspad. We paid back a loan of 15,000 guilders to Lahoussine Aitt Chitt. He is our confidential advisor.
In Dordrecht, we always cooperated well with people from other faiths. For instance, we bought the school from a Catholic priest, and when I was an assistant imam at the Albert Schweitzer Hospital, the vicar and the rabbi helped me get going.
I came to the Netherlands as a tourist. I have worked all my life. I worked in the chemical sector, metal industry, dry cleaners, and at a bakery products factory. Now, I am working with a group of women and men to sort out marital problems, visit sick persons and wash the dead ritually.
I have lived in Krispijn for thirty years. I will only leave here for my funeral in Morocco. My children and grandchildren live in Dordrecht. We are a good family who like to live in peace and harmony with others. That is my Dordrecht.”