Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken om een optimale gebruikerservaring te bieden. Je kunt je voorkeuren aanpassen.

Deze cookies zorgen ervoor dat de website naar behoren werkt. Deze cookies kunnen niet uitgezet worden.
Deze cookies zorgen ervoor dat we het gebruik van de website kunnen meten en verbeteringen door kunnen voeren.
Deze cookies kunnen geplaatst worden door derde partijen, zoals YouTube of Vimeo.
Deze cookie stellen onze advertentiepartners in staat om doelgerichter informatie te kunnen aanbieden.

Door categorieën uit te zetten, kan het voorkomen dat gerelateerde functionaliteiten binnen de website niet langer correct werken. Het is altijd mogelijk om op een later moment de voorkeuren aan te passen.

Catja Sibie

(For English see below)

"Zoals wel meer kinderen in mijn tijd was ik niet echt gewenst. Dat werd me wel duidelijk gemaakt. Ik was dus heel erg blij toen we in Dordrecht gingen wonen en bleek dat daar een hele echte stadspoort naar mij was genoemd: 'Catharijnepoort'.

Een bijzondere erkenning van mijn bestaan. Later werd ik een grote meid en kreeg ik wel door dat de naamgeefster een echte heilige was. Het deerde me niet. Het idee had me op de been gehouden tot het niet meer nodig was.

Ik woon en werk al weer veel jaren in het Dordtse en dat bevalt me goed. Ik kom elke week wel in de binnenstad en mijn dochter woont vlak in de buurt.

Toch verloochent mijn Friese afkomst zich niet. Regelmatig verlang ik naar het Friese platteland met zijn prachtige vergezichten. Misschien komt het er nog eens van naar het Friese land te vertrekken. Tot die tijd scoort Dordrecht een goede, maar tweede plaats."


"Like other children in my time, I wasn’t wanted. They made that clear to me. So when we moved to Dordrecht, I was thrilled because an actual city gate had been named after me: ‘Catherine’s Gate’.

A special recognition of my existence. Later, when I became a big girl, I discovered it was named after a genuine saint. I couldn’t care less. The idea had kept me going until it was no longer needed.

I have been working and living in Dordrecht for many years, and I like it. I visit the city centre every week, and my daughter lives nearby.

Yet my Frisian descent does not lie. I often long for the Frisian countryside with its beautiful vistas. Maybe sometime I will move back to Friesland. Until then, Dordrecht comes on a solid, albeit second place.”