Uw zoekacties: Het Nuha-Adresboek voor Dordrecht 1970 volgens officiële geg...

Adresboeken van Dordrecht (en omstreken), 1934-1973

beacon
1  records
 
 
Erfgoedstuk
Pagina
Het Nuha-Adresboek voor Dordrecht 1970 volgens officiële gegevens, pagina 11
Titel:
Het Nuha-Adresboek voor Dordrecht 1970 volgens officiële gegevens
Pagina:
11
Jaar:
1970
nijvere koopmansstad, een slag die hard aankwam en waarvan de gevolgen nauwelijks te herstellen waren. Het gebeurde op 18 november 1421, toen te midden van de najaarsstormen de grote vijand, het water, toesloeg. Deze grote watersnoodramp zou als de St. Eli sabethsvloed in de herinnering blijven voortleven. De schade was enorm, vooral omdat de waterstaatsvoorzieningen enigszins waren verwaar- loosd. De welvarende Grote of Zuidhollandse Waard ging ten onder, waai door Dordrecht van het vaste- land werd losgerukt en van een groot gebied als achterland werd beroofd. Weliswaar bleef de stad gespaard, maar zij bleef als een heel klein eilandje te midden van een immense watervlakte liggen. Hoewel de beschermende privilegiën, die van kracht bleven tot de tijd van de Franse overheersing, de handel in Dordrecht min of meer kunstmatig in stand hielden, werd langzamerhand de concurre- rende invloed van andere Hollandse steden merk- baar en groter. Een belangrijk jaartal in de plaatselijke geschiede- nis is 1457, toen een grote brand de stad teisterde. Het noodlottige vuur woedde maar liefst 5 dagen lang, hetgeen vooral mogelijk was, doordat de voor een groot deel zeer brandbare huizen een gretige prooi voor de vlammen vormden. Ook werd de Grote Kerk voor een belangrijk deel verwoest. De Grote of Onze Lieve Vrouwekerk was ree .Is sedert lange tijd het centrum van het kerkelijk leven in Dordrecht. Volgens een legende zou St. Sura in het grijze verleden de stichteres van de kerk zijn geweest. Na de catastrofale brand van 1457 werd spoedig een begin gemaakt met de herbouw van het monumentale godshuis, waarin heel wat gilden hun kapel hadden. Het magnifieke kerkgebouw werd o.a. verfraaid met kunstig gebeeldhouwde koorbanken, die op naam staan van Jan Terwen. Ten tijde van de her-
vorming werd het bedehuis in gebruik genomen voor de protestantse eredienst. In later tijd werden aan het interieur toegevoegd een indrukwekkend orgel, een marmeren preekstoel en een koperen koorhek, In een overzicht van de plaatselijke geschiedenis moet vooral ook het jaar 1572 worden genoemd. Het stadsbestuur riep in dat jaar op eigen gezag de Staten van Holland bijeen. Twaalf steden gaven aan de oproep gevolg en stuurden afgevaardigden, ter- wijl de Prins van Oranje, die stadhouder van Hol- land was, zich liet vertegenwoordigen door de be- kende Philips van Marnix heer van St. Aldegonde. De bijeenkomst van 19 juli 1572 en volgende dagen zou de geschiedenis ingaan als de Eerste Vrije Sta- tenvergadering. Op Dordtse grond werden revolu- tionaire besluiten genomen met vérstrekkende ge- volgen. Daar werd mede de grondslag gelegd voor een onafhankelijk Nederland, los van de Spaanse heerschappij. De opstand tegen Spanje zou van langdurige aard blijken te zyn en een strijdgewoel van 80 jaar betekenen. Thans wordt de gebeurtenis van die gedenkwaardige 19e juli 1572 jaarlijks her- dacht met een bijeenkomst in de Grote Kerk. Tevens vinden omstreeks die datum andere festiviteiten in Dordrecht plaats. In het begin van de 17e eeuw begon men met de eerste inpolderingen aan de zuidzijde van de stad. Moeizaam werd vruchtbare grond, die in 1421 ver- loren was gegaan, teruggewonnen op de erfvijand: het water. Als laatste droogmaking kwam in 1926 de polder „De Biesbosch" gereed. Een. begrip uit de vaderlandse geschiedenis is de Nationale Synode, die van november 1618 tot mei 1619 te Dordrecht werd gehouden in de bovenzaal van de in 1858 afgebroken Kloveniers doelen. Be- langrijke besluiten werden er genomen, zoals het doen maken van een nieuwe bijbelvertaling, die bekendheid zou krijgen als de „Statenvertaling". Deze uitgave is van ingrijpende betekenis geweest voor het godsdienstige en maatschappelijke leven en heeft grote invloed gehad op de Nederlandse taal. In de Gouden Eeuw sp
eeuw, maar zij moesten het in 1672 — het rampjaar — met hun dood bekopen. De 18de eeuw eindigde met minder rooskleurige jaren. De inval van de Fransen in. 1795 bracht met zich mee, dat een einde kwam aan de bevoorrechte positie van Dordrecht, doordat de privilegiën — het stapelrecht incluis — ondanks protesten vervallen werden verklaard. Bovendien ondervond de handel veel nadeel van het zgn. Continentaal Stelsel, dat in 1806 op last van Napoleon werd ingevoerd.
Eeuwenlang bleef de oude stad, omsloten door de rivier en de Spuihaven, het woongebied voor de plaatselijke bevolking en was uitbreiding niet ur- gent. Anders werd dat in de vorige eeuw, toen het inwonertal dusdanig begon toe te nemen, dat het enge keurslijf te krap werd en expansie noodzake- lyk bleek. Verschillende stadsuitbreidingen kwamen tot stand, eerst op bescheiden schaal, maar allengs omvangrijker, totdat in deze eeuw gehele nieuwe stadswijken werden gerealiseerd. De toeneming van het aantal inwoners gedurende 130 jaar moge blij- ken uit het volgende overzicht: 1830: 19.972 inwoners 1840: 20.991 1850: 20.878 1860: 23.966 1870: 25.181 1880: 27.292 1890: 32.622
1900: 38.386 inwoners 1910: 46.355 1920: 53.621 1930: 55.511 1940: 62.966 1950: 70.793 1960: 83.837
Dordrecht groeide uit van een klein provinciestadje tot een flinke moderne gemeente. Sedert de St. Elisabethsvloed van 1421 vormde de ge- isoleerde ligging van Dordrecht een hinderpaal, omdat verbindingen over land ontbraken. Een eiland heeft nu eenmaal het nadeel, dat het uitslui- tend per schip bereikbaar is, tenminste als bruggen ontbreken en de rivieren niet dichtgevroren zyn. De eerste verbindingen met het vasteland kwamen tot stand in 1872, toen de spoorbruggen over het Hollandsen Diep en over de Oude Maas gereed kwa-
men. Hiermee werd de sedert 450 jaar bestaande waterbarrière definitief doorbroken. De opening van üe spoorlijnen naar het noorden en het zuiden luidde een nieuw tijdperk in. Het be- tekende een krachtige impuls voor het economische leven. De verkeersbruggen naar Moerdijk en Zwijn- drecht, die kort voor de tweede wereldoorlog gereed kwamen, hebben ook veel bijgedragen tot de bloei van Dordrecht. Binnenkort zal Dordrecht nog ge- makkelijker bereikbaar zijn dankzij de vaste oever- verbinding met Papendrecht, die in een vergevor- derd stadium van uitvoering verkeert. Een wens die binnen niet al te lange tijd moet worden ver- wezenlijkt is een brug over de Dordtsche Kil naar de Hoeksche Waard. Helaas vormen bruggen dikwijls een obstakel voor de scheepvaart. De verbeteringen van de toestand van de waterwegen heeft echter alle aandacht van de overheid en niet in het minst de vaarroute naar zee. Uiteraard is de scheepvaart voor een gemeente als Dordrecht, die zo zeer op het water is aange- wezen, belangrijk. Het ontmoetingspunt van Mer- wede, Noord en Oude Maas ter hoogte van het Groothoofd is volgens de statistieken het drukst- bevaren riviergedeelte van Europa. Niet alleen de binnenvaart is van belang, ook zeeschepen kunnen in Dordrecht terecht in twee goed geoutilleerde zeehavens. De industrie is in ruime mate vertegenwoordigd en biedt aan velen werkgelegenheid. Vooral na de tweede wereldoorlog heeft de industrialisatie een
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer
 
 
 

Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken om een optimale gebruikerservaring te bieden. Je kunt je voorkeuren aanpassen.

Deze cookies zorgen ervoor dat de website naar behoren werkt. Deze cookies kunnen niet uitgezet worden.
Deze cookies zorgen ervoor dat we het gebruik van de website kunnen meten en verbeteringen door kunnen voeren.
Deze cookies kunnen geplaatst worden door derde partijen, zoals YouTube of Vimeo.
Deze cookie stellen onze advertentiepartners in staat om doelgerichter informatie te kunnen aanbieden.

Door categorieën uit te zetten, kan het voorkomen dat gerelateerde functionaliteiten binnen de website niet langer correct werken. Het is altijd mogelijk om op een later moment de voorkeuren aan te passen.