Deze aquarel is in 1848 vervaardigd door de schilder Christoffel Wüst en maakt deel uit van de collectie Dordracum Illustratum.
Die collectie omvat een omvangrijk aantal kaarten, tekeningen, prenten, prentbriefkaarten, foto’s en documenten die een prachtig beeld geven van de topografie en geschiedenis van Dordrecht en omgeving. De Dordtse bankier en verzamelaar mr. Simon van Gijn (1836-1922) bracht deze collectie bijeen, catalogiseerde de werken eigenhandig en schonk de verzameling vervolgens aan het Regionaal Archief Dordrecht.
Deze aquarel toont de bevroren Oude Maas en de rivierzijde van Dordrecht ter hoogte van de Wolwevershaven tussen pakhuis Stokholm en de Groothoofdspoort. Beide gebouwen verkeren nog steeds in goede staat en bepalen nog altijd het stadsbeeld aan de rivierzijde van de stad. Het tafereel dateert uit januari 1848 en de winter is zo streng dat er op de rivier kan worden geschaatst.
Het levert wel ongemak op voor de handel, waarvan Dordrecht voor een groot deel afhankelijk is: alle schepen liggen vastgevroren. Maar vooral ook veel ijspret voor mens en dier, zoals op de aquarel te zien is. De inkomstenderving lijkt deels te worden goedgemaakt met alternatieve omzet. Rechts lijkt in elk geval een slimme middenstander een koek- en zopietent te hebben geopend.
Christoffel Wüst wordt in 1801 in ‘s-Hertogenbosch geboren. Hij treedt aanvankelijk als ambachtsman in de voetsporen van zijn vader en legt zich alleen in zijn schaarse vrije tijd toe op tekenen en schilderen. Later vestigt hij zich in Dordrecht waar hij geruime tijd woont en werkt en les krijgt van de daar gevestigde schilder Pieter Fontijn (1773-1839). Na een korte periode in Bergen op Zoom vertrekt hij in 1843 naar de Verenigde Staten, waar hij in 1853 overlijdt. Als genre- en figuurschilder maakt hij vooral naam in Amerika. Wüsts zoon Alexander, geboren in Dordrecht, leert het schildersvak van zijn vader en verwerft vooral faam met zijn landschappen.
Jan de Heus