Geschiedenis van de ambachtsheerlijkheid
De ambachtsheerlijkheid Oud-Alblas omvat een dorp en drie polders. Het dorp heet Oud-Alblas en de polders zijn genaamd polder Noordzijde, polder Zuidzijde en polder Grote Nes. Polder Noordzijde wordt bemaald door twee molens, met als doel dat de inwoners droge voeten houden. De polders Zuidzijde en Grote Nes worden ook bemaald, respectievelijk door twee molens en door één molen. De ambachtsheerlijkheid is ontstaan vòòr 1280. Het werd toen namelijk al verkocht. De heerlijkheid was een leen van de graven van Holland. Door deze graven werd het in leen gegeven aan de heren van Teylingen, die het op hun beurt in achterleen gaven aan Heynric van Alblaes. De heerlijkheid is vele malen beleend. Gedurende de looptijd van het archief heeft de ambachtsheerlijkheid de volgende ambachtsheren gehad:
-Judith Frederica van Golstein (1713 - 1727)
-Frederik van der Does (1727 - 1780)
-Th. M. Vosmaer (1780 - 1798)
-Pieter Blussé (1804 - 1823)
-Adolph Blussé (1823 - 1846)

Ontstaansgeschiedenis van heerlijkheden
Een heerlijkheid is het overheidsgezag van een heer, als ook het gebied waarover dat gezag zich uitstrekte. Toen het centrale gezag in het Europa van de Middeleeuwen wegviel, werd het platteland verdeeld in heerlijkheden en kwam het overheidsgezag in handen van grootgrondbezitters en bestuursambtenaren die aan het hoofd ervan stonden. De heerlijkheid was een onderdeel van hun vermogen, vaak overdraagbaar en overerfbaar. Juridisch gezien was het dus een zakelijk recht op overheidsgezag. Het gezag uitte zich in meerdere bevoegdheden. De heer mocht bepaalde ambtenaren aanstellen. Hij benoemde dus een schout die de heerlijkheid in zijn naam bestuurde en de rechtspraak verzorgde. Daarnaast benoemde hij bijvoorbeeld een schoolmeester en een chirurgijn. Een tweede bevoegdheid is het mogen recht spreken in hun gebied. Er is sprake van een hoge- of halsheerlijkheid als de heer in zware rechtszaken mocht spreken en de lijfstraffen mocht opleggen. Was dit niet het geval en mocht hij slechts rechtspreken in civiele en kleine strafzaken, dan spreekt men van een lage- of ambachtsheerlijkheid. De werkelijke macht werd echter vervuld door de schepenen die de inwoners van het gebied vertegenwoordigde.

Verder bestond de ambachtsheerlijkheid nog uit een aantal andere heerlijke rechten, zoals het visrecht, het tolrecht en het recht van op- en aanwassen. Als gevolg hiervan kon de ambachtsheer invloed uitoefenen op het algemeen maatschappelijk leven in de ambachtsheerlijkheid. Naast de genoemde heerlijke rechten kwam ook het collatierecht voor. Dit is het recht van inspraak in het beroepingswerk van de predikant. In 1798 werden de heerlijke rechten bij de staatsregeling afgeschaft. Vervolgens werden in de grondwet van 1814 de heerlijke rechten weer hersteld. Deze positie bleef niet lang bestaan. Bij de grondwetsherziening van 1848 raakten de heren hun bevoegdheden voorgoed kwijt en bleef alleen hun titel gehandhaafd.