In de bespreking van het jaarboek 2019 van onze vereniging over de Dordtse gevelstenen betreurde in het dat de eerste stenen buiten beschouwing waren gebleven. De samenstellers Tom Hoogerwerf, Kitty Römer-Hurkmans en Harry Wouters gaven toen zelf aan dat een bespreking van deze kleine monumentjes gemakkelijk een tweede jaarboek zou kunnen vullen. Omdat het geplande jaarboek over de Joodse bevolking van Dordrecht tijdens de Duitse bezetting door onvoorziene omstandigheden niet kon doorgaan, verzochten bestuur en redactie van de VOD dezelfde schrijvers het jaarboek voor 2020 samen te stellen. Ze voldeden aan dit verzoek en daaraan danken we 'Dordtse stenen kunnen nog meer vertellen. Eerste stenen in de Binnenstad en 19de-eeuwse Schil'. Qua inhoud en opzet sluit het jaarboek aardig aan bij het vorige. Zo treffen we ook nu weer een inleiding van de stedelijke bouwhistoricus Christine Weijs aan waarop een inventarisatie volgt van de eerste stenen volgens een vast stramien. Afwijkend is dat het onderzoeksterrein nu is uitgebreid met de Schil, waar verreweg de meeste eerste stenen zijn te vinden omdat het hier vooral een 19e en vroeg 20ste-eeuws fenomeen betreft, en dat nu geen afbeeldingen van inmiddels verdwenen stenen zijn opgenomen. In een apart hoofdstuk worden de stichtingsstenen van hofjes en scholen behandeld. In totaal passeren een kleine 150 stenen de revue waarvan de oudste uit 1575 stamt (Koningshofje) en de jongste uit 2008 (herbouw ondergevel Cornelis van Beverenstraat). Dit aantal is inclusief de jaartalstenen; gewone bakstenen waarin een jaartal en soms ook de initialen van degene die de eerste steen legde zijn ingekerfd. ‘Annostenen’, die meestal hoger in de gevel zitten, blijven nu buiten beschouwing maar zijn in het vorige jaarboek vaak wel meegenomen. Zodat nu alleen de jaartalstenen in de Dordtse trapgevels in bijvoorbeeld het Hof en op het Weeshuisplein, de vloedstenen her en der in de stad en de gevenstenen buiten het centrum nog ontbreken.