Alle gemeenten waren op grond van de Wet tot Bescherming van de Bevolking tegen Luchtaanvallen van 1936 verplicht een gemeentelijk luchtbeschermings-plan op te stellen. In Numansdorp werd in mei 1938 een hoofd van de Luchtbeschermingsdienst benoemd, door de burgemeester onder wiens gezag en verantwoordelijkheid hij ging werken. Dit hoofd stelde vervolgens een luchtbeschermingsplan op, dat in december 1938 door de burgemeester werd goedgekeurd en vastgesteld.
Daarna kon de Luchtbeschermingsdienst als zodanig ook feitelijk van start gaan.
De gemeente werd in twee vakken ingedeeld dat elk onder leiding stond van een vakcommandant: de dorpskom e.o. en Schuring e.o. Het bureau van de Luchtbeschermingsdienst was gevestigd in het Gemeentehuis.
De leidinggevenden en het personeel van de Luchtbeschermingsdienst vervulden een veelheid van uiteenlopende taken: organiseren en in stand houden van een operationele luchtbeschermingsorganisatie; theoretisch en praktisch scholen van het personeel; scholen van de bevolking op het gebied van de zelfbescherming; controleren van de naleving van verduisteringsvoorschriften; waarschuwen en ondersteunen van de bevolking en het nemen van andere maatregelen in geval van luchtalarm en de mogelijke gevolgen van luchtaanvallen en bominslagen; blussen van branden; verrichten van reddingswerkzaamheden; verrichten van radio-ontvang-, uitkijk-ordonnansen- en meldingsdiensten (er was bijvoorbeeld een centrale luisterpost in een gas- en scherfvrije ruimte nabij het Gemeentehuis en uitkijk- en luisterposten op diverse andere plekken) en dienst doen in het noodhulpziekenhuis.
Voor wat betreft dit laatste werd in december 1939 een gemeenschappelijke regeling vastgesteld inzake de inrichting en exploitatie van noodziekenhuizen voor de luchtbescherming in de Hoeksche Waard, en tevens een commissie noodziekenhuizen ingesteld. De noodziekenhuizen werden gevestigd in: Numansdorp, Oud-Beijerland, Strijen en Mijnsheerenland.