Op 20 december 1813 werd in ons land het Reglement van algemene Volkswapening, Landstorm en Landmilitie uitgegeven, waarin onder meer de Landstorm werd opgericht. Op 24 januari 1814 vaardigde districtscommissaris van Dordrecht en Gorinchem, waaronder ook Groot-Ammers viel, aanwijzingen uit over de organisatie van de Landstorm in de onder zijn gezag vallende gemeenten.
Ook Groot-Ammers Brandwijk zal een dergelijk weerbaarheidskorps hebben bezeten, hoewel daar geen archiefstukken van zijn aangetroffen.
Het hoofd van het plaatselijk bestuur, de burgemeester, fungeerde in de gemeenten als commandant van de Landstorm. Dat zal ook in Groot-Ammers wel zo zijn geweest.
In de lokale Landstorm deden op basis van vrijwilligheid niet-geüniformeerde, weerbare mannen tussen de 17 en 50 jaar oud dienst, die geen dienst deden in de Landmilitie. Zij brachten in principe hun eigen geweren mee.

Uit het archief van de gemeente Groot-Ammers blijkt niet wanneer de Landstorm in Groot-Ammers weer is opgeheven.
Uit informatie op internet blijkt evenwel dat tijdens de Belgische opstand in 1830 de Landstorm in ons land opnieuw werd opgeroepen. Deze is echter niet in actie gekomen en werd na 1832 weer ontbonden. Of deze situatie zich feitelijk ook in Groot-Ammers heeft voorgedaan, is niet duidelijk.

Opvallend is dat slechts lang na bovenvermelde tijdvakken feitelijke stukken over de Landstorm in het archief van Groot-Ammers zijn aangetroffen: inschrijvingsregisters van dienstplichtigen in de periode 1914-1922.