Op 20 december 1813 werd in ons land het Reglement van algemene Volkswapening, Landstorm en Landmilitie uitgegeven, waarin onder meer de Landstorm werd opgericht. Op 24 januari 1814 vaardigde districtscommissaris van Dordrecht en Gorinchem, waaronder ook Alblasserdam viel, aanwijzingen uit over de organisatie van de Landstorm in de onder zijn gezag vallende gemeenten.
Ook Alblasserdam bezat een dergelijk weerbaarheidskorps. Of dit uit een of meerdere compagnieën bestond, geeft het Alblasserdamse archief geen uitsluitsel. Wel dat het samen met de Landstorm van Papendrecht en Oud-Alblas een bataljon vormde dat onder commando stond van een luitenant-kolonel.
Het hoofd van het plaatselijk bestuur, de burgemeester dus, fungeerde als kapitein commandant van de Landstorm in Alblasserdam. In de lokale Landstorm deden op basis van vrijwilligheid niet-geüniformeerde, weerbare mannen tussen de 17 en 50 jaar oud dienst, die geen dienst deden in de Landmilitie. Zij brachten in principe hun eigen geweren mee. Aan degenen die geen geweer hadden, werd een piek uitgereikt. De districtscommissaris had voorgeschreven dat elke compagnie, buiten de manschappen, bestond uit: een kapitein, drie luitenants, vier sergeants en vier korporaals.

Uit de gemeentelijke archiefstukken blijkt niet wanneer de Landstorm in Alblasserdam weer is opgeheven.
Uit informatie op internet blijkt evenwel dat tijdens de Belgische opstand in 1830 de Landstorm in ons land opnieuw werd opgeroepen. Deze is echter niet in actie gekomen en werd na 1832 weer ontbonden. Of deze situatie zich feitelijk ook in Alblasserdam heeft voorgedaan, is niet duidelijk.