In 1944 kwam een tiental prominente Dordtenaren bijeen om van gedachten te wisselen over de grote moeilijkheden die de huisvesting van verwaarloosde jeugd in Dordrecht met zich mee bracht. Zij wilden hier verbetering in brengen. Tot dan toe vond de huisvesting van verwaarloosde kinderen plaats door de voogdijraad, die dergelijke kinderen onderbracht in een inrichting of in huisgezinnen. Door de oorlogsomstandigheden en meer in het bijzonder de daardoor ontstane voedselschaarste was dit problematisch geworden. De heren besloten in Dordrecht een kindertehuis te stichten, waarin verwaarloosde jongens en meisjes van 5 tot 13 jaar oud konden worden ondergebracht.

Het bestuur dat in 1945 van start ging, bestond uit minimaal zes en maximaal twaalf leden: voorzitter, secretaris, penningmeester en gewone bestuursleden. Het vulde zichzelf aan bij vacatures. Het vergaderde eenmaal per maand of zo dikwijls als nodig werd geoordeeld.

Als onderkomen werd villa Benvenuto in de Johan de Wittstraat 12 gehuurd.
Het kindertehuis dat op 6 april 1945 in gebruik werd genomen, had een directeur, die belast was met de algemene leiding en de administratie. Hij kreeg assistentie van een adjunct-directrice. Een arts bezocht zo mogelijk dagelijks de inrichting.

De Stichting "Kindertehuis Dordrecht 1945" werd met ingang van 1949 geliquideerd, nadat de exploitatie van het kindertehuis op 31 maart 1948 was beëindigd. Er zijn alleen financiële liquidatiestukken bewaard gebleven en die geven niet aan om welke reden men is gestopt. Mogelijk waren de naoorlogse omstandigheden zodanig genormaliseerd dat voortzetting van het kindertehuis niet langer nodig was.