Als gevolg van de Eerste Wereldoorlog ontstond in Nederland schaarste op velerlei terrein, waaronder een gebrek aan etenswaren. Er werd daarom in de gemeente Nieuw-Lekkerland op grond van de Distributiewet 1916 een gemeentelijk Levensmiddelenbedrijf ingesteld.
De dagelijkse leiding van het bedrijf werd opgedragen aan een door het college van burgemeesters en wethouders aangestelde administrateur-boekhouder. Ook het overige personeel werd door B en W benoemd. B en W hielden toezicht op ieders werkzaamheden.
Om onduidelijke redenen werd de verordening op het beheer van het Levensmiddelenbedrijf uit 1916 al in 1918 vervangen door een geheel nieuwe. Daarin wordt - in plaats van een administrateur-boekhouder en ook belast met diens werkzaamheden - melding gemaakt van een directeur die door de gemeenteraad wordt benoemd. Of dit ook dezelfde persoon betrof als de administrateur-boekhouder valt aan te nemen. De aanstelling van het overige personeel bleef een taak van het college; er is in ieder geval sprake van een controleur, gezien de vele bewaard gebleven sollicitatiebrieven naar deze betrekking. Het college hield ook in de nieuwe situatie toezicht op ieders werkzaamheden.

De verordening uit 1918 werd bij gemeenteraadsbesluit van 15 mei 1919 ingetrokken, en daarmee kwam een einde aan het Levensmiddelenbedrijf. De noodzaak van een dergelijk bedrijf was kennelijk vanwege de gunstigere levensomstandigheden verdwenen.