Het oudste archiefstuk m.b.t. de brandweer in de gemeente Molenaarsgraaf is een verordening uit 1856 tot het behandelen der brandspuit. De zorg voor de brandspuit was opgedragen aan burgemeester en wethouders. In de verordening stond daarnaast de verplichting aan mannelijke inwoners tussen de 19 en 60 jaar tot dienst bij de brandspuit (later van 19 tot 55 jaar). Een georganiseerde vorm van brandweerwezen dus, hoewel van een vrijwillige brandweer dus nog geen sprake was. Vóór die tijd zal er door de gemeente ook het nodige zijn geregeld m.b.t. brandbestrijding, maar daarvan is niets in het archief terug te vinden.
De samenstelling van de brandweer was toentertijd als volgt: 1 opperbrand-meester of brandmeester-generaal, 4 brandmeesters, 4 assistent-brandmeesters, alle door B en W aangesteld; en 83 manschappen, aangesteld door de opperbrandmeester en de brandmeesters. Het oppertoezicht en opperbevel waren logischerwijs opgedragen aan de burgemeester, en de zorg voor het onderhoud van de brandblusmiddelen aan het college van B en W.

Het eerstvolgende archiefstuk is de verordening betreffende de organisatie en het beheer van de gemeentelijke brandweer uit 1953. Daarin staat vermeld dat het om een vrijwillige brandweer gaat. Niet helemaal duidelijk is of ook in dat jaar de vanouds verplichte brandweer is omgezet in een vrijwillige brandweer. Het kan zijn dat dit ook al eerder is gebeurd.
In die verordening staat dat de Vrijwillige Brandweer uit minstens de volgende personen diende te bestaan: 1 commandant, 1 plaatsvervangend commandant en 10 manschappen; alle door het college van B en W benoemd. Alleen personen tussen 19 en 55 jaar konden lid zijn van de brandweer.