In 1854 werd, op grond van de Wet tot regeling van het Armbestuur van dat jaar, het Verenigd of gemengd Hervormd Diaconie- en Burgerlijk Armbestuur in de gemeente Papendrecht en Matena opgericht, het reglement dat zijn samenstelling, taken en werkwijze regelde, werd toen althans vastgesteld. Toentertijd en nog lang daarna fungeerde de lokale overheid voor wat betreft de (financiële en materiële) ondersteuning van armen en hulpbehoevenden als vangnet. Primair lag deze zorgtaak nog in handen van particuliere, meestal kerkelijke, organen.
Het gezamenlijk armbestuur van de burgerlijke en kerkelijke gemeente bestond uit vier leden, armmeesters genaamd. Zowel van burgerlijke als kerkelijke zijde werden twee leden voorgedragen, die alle vier door de gemeenteraad werden benoemd. Het armbestuur werd ondersteund door een betaalde ontvanger, tevens secretaris, die met het beheer van de inkomsten en uitgaven en met secretariële taken was belast. Het vergaderde in oktober t/m maart om de veertien dagen, van april t/m september om de twee maanden, en verder zo dikwijls als de leden het nodig oordeelden.
Het functioneren van een gezamenlijk armbestuur leverde al snel dusdanige problemen op dat dit al na twee jaar werd ontbonden.