De aanleiding voor het oprichten van burgerwachten in veel gemeenten in ons land vormde de mislukte poging van de socialistische voorman Pieter Jelles Troelstra in november 1918 om net als in Duitsland de socialistische revolutie uit te roepen. Ze moesten fungeren als een soort hulppolitie, ter assistentie van het wettig gezag bij het handhaven van de openbare orde.
De statuten van de in 1919 opgerichte vereniging "De Zwijndrechtsche Burgerwacht" zijn begin 1920 koninklijk goedgekeurd en daarmee werd de vereniging koninklijk erkend.
Het bestuur van de Burgerwacht bestond uit zeven personen, waar de commandant van de Burgerwacht geen deel van mocht uitmaken. Het zo nodige overleg van de vereniging met de gemeentelijke overheid was in handen van het dagelijks bestuur dat bestond uit de voorzitter, secretaris en penningmeester.
De commandant - die werd benoemd geschorst of ontslagen door de burgemeester - was voor de uitvoering van zijn taak verantwoording schuldig aan de burgemeester en aan de inspecteur der burgerwachten.
Uit berichten in het Dordrechtsch Nieuwsblad respectievelijk het Nieuwsblad voor de Hoeksche Waard en IJselmonde, die in het archief zijn opgenomen, blijkt dat er in 1919 voor het eerst onderlinge schietwedstrijden door de Zwijndrechtse Burgerwacht werden gehouden, maar vanaf 1920 ook kringschietwedstrijden met de burgerwachten uit Hendrik-Ido-Ambacht, Ridderkerk en 's-Gravendeel werden georganiseerd. De Burgerwacht maakte voor schermlessen gebruik van het gymnastieklokaal in de Oude Pontonnierskazerne te Dordrecht.