Op het platteland introduceerden de Fransen in 1810 het fenomeen 'veldwachter'. De plattelandsgemeente Strijen kreeg toen de beschikking over één gemeenteveldwachter, die echter al enkele jaren later - vanwege de uitbreiding van de gemeente met de buurtschappen Strijensas en Mookhoek gezelschap van een collega kreeg. Strijensas was overigens tussen 1817 en 1855 een zelfstandige gemeente, waarna het definitief bij de gemeente Strijen werd gevoegd.
Na de Franse tijd kwamen deze twee gemeenteveldwachters onder gezag en (eind)verantwoordelijkheid van de schout, later burgemeester, van Strijen.
In de loop van de 19e eeuw werd teruggekeerd naar één gemeenteveldwachter voor het hele dorp. Of dit te maken had met de komst van twee rijksveldwachters in 1856 is niet te zeggen. Zeker is wel dat het gemis van één of meer dienstdoende rijksveldwachters er in 1882 toe heeft geleid, dat er opnieuw een tweede gemeenteveldwachter werd aangesteld.
Vanaf de tweede helft van de 19e eeuw waren er ook één of meer lokale ambtenaren of andere personen, die bij wijze van neventaak als buitengewoon politieman konden optreden. Zij bezaten geen algemene opsporingsbevoegdheid binnen het grondgebied van de gemeente Strijen zoals de gemeente-veldwachters die wel hadden.
In de jaren dertig van de vorige eeuw ging het gemeentelijk politiekorps uit drie (reguliere) gemeenteveldwachters bestaan.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog gingen de gemeenteveldwachters en de rijksveldwachters op in de door de Duitse bezettingsmacht ingevoerde, landelijke politieorganisatie, om na de oorlog niet meer terug te keren.

Vanaf 1945 waren in de kleinere gemeenten in ons land, waaronder Strijen, alleen nog politiemensen werkzaam die deel uitmaakten van het opgerichte, landelijke Korps Rijkspolitie. De positie van de burgemeester als verantwoordelijke bestuurder voor de lokale openbare orde en veiligheid bleef evenwel onaangetast.