*  De ambachtsheren zouden volgens de voorwaarden van 1332 een dijkgraaf kiezen. Kwamen zij niet tijdig (acht dagen na Pasen) tot overeenstemming, dan zou de graaf er een aanstellen.
De graaf, hetzij in persoon, hetzij door zijn rentmeester, heeft vaak tot de benoeming van een dijkgraaf moeten overgaan. In 1409 werd Floris van Kijfhoek met het dijkgraafschap belast, in 1413 Pieter Haak, in 1420 Philips van der Does. Deze voorbeelden moeten ons tot de gevolgtrekking leiden, dat óf de tweespalt van de ambachtsheren de graaf telkens heeft genoodzaakt tot de benoeming van een dijkgraaf in de Zwijndrechtsche Waard over te gaan, óf dat door verloop van tijden de oude privilegiën niet behoorlijk zijn gehandhaafd en nageleefd.

In 1563 kwamen de ambachtsheren in een ernstig conflict met de stad Dordrecht over de benoeming van de dijkgraaf. In de week na Pasen werd volgens voorschrift door een achttal presente ambachtsheren overgegaan tot de verkiezing van een dijkgraaf, doch de stemmen staakten, er waren 2 pretendenten en ieder kreeg 4 stemmen. De grafelijkheid hield toen het recht aan zich en benoemde de Dordtenaar Boudewijn van Drenkwaard. De heren, die deze benoeming niet aanstond, hadden zich inmiddels nog eens beraden en benoemden Nicolaas van Valckensteyn. Doch deze was in de eerste plaats geen Dordtenaar en ten tweede was deze benoeming in strijd met de grafelijke beslissing. De stad Dordrecht, die volgens haar privileges van 1418 kon eisen, dat een harer poorters moest worden benoemd, stelde zich in verbinding met de centrale regering en slaagde er niet alleen in haar eis bewilligd te krijgen, doch nam bovendien voor de som van 600 pond het benoemingsrecht van Philips II als graaf van Holland over. In augustus 1563 maakte Philips deze verkoop bekend en herhaalde zijn bevel, dat Drenkwaard dijkgraaf moest zijn. Valckensteyn trok er zich niets van aan en ging rustig voort het dijkgraafschap uit te oefenen, Drenkwaard begon een proces, dat in mei 1564 eindigde met een uitspraak van het Hof, waarbij Drenkwaards benoeming ten volle werd geëffectueerd, terwijl Valckensteyn werd gelast dadelijk te restitueren, hetgeen hij aan boeten uit het dijkgraafsohap ontvangen had.