Het in 1934 begonnen cultureel werk voor jeugdige werklozen kreeg in 1935 een administratieve basis. Dit was voornamelijk van belang voor een goed financieel beheer en om de uitgangspunten en de omvang van het taakgebied van de commissie voor culturele arbeid te definiëren. In dat jaar werd ook besloten tot de stichting met rijkssubsidie van een centrale werkplaats, met als model de Sliedrechtse werkplaats.
Aan het hoofd van de centrale werkplaats kwam een hoofdleider te staan, in de persoon van de opzichter van gemeentewerken. De bestaande commissie voor culturele arbeid werd omgevormd tot de commissie van toezicht en advies, die in het algemeen het college van B en W ging adviseren over de centrale werkplaats.
De centrale werkplaats ondergebracht in een gehuurd fabrieksgebouw aan de Onderdijkse Rijweg 155. Daarin werd gelegenheid geboden t.b.v. jeugdige werklozen tot het op peil brengen en houden van vakkennis. Te denken valt aan: machinebankwerken, timmeren, draaien, schaven, smeden, metselen, schilderen, scheepsbouw, elektrisch lassen, autotechniek en elektrotechniek, waarbij zogenaamde werkmeesters les gaven.
Het latere plan om een eigen gebouw aan de Verengde Julianastraat te realiseren, als werkobject voor jeugdige vakmensen, dat ook zou moeten dienen als onderkomen voor het verenigingswerk van de plaatselijke jeugdorganisaties, is niet doorgegaan. Nadat de centrale werkplaats vier jaar lang had gefunctioneerd werd deze instelling, vanwege de sterke daling van het aantal deelnemers, opgeheven.